kendimi evimde hissediyorum bu şarkıyı dinlerken.o halde burası benim nerem?
yırtıcı olmayan hayvanlar tarafından ısırılma korkum nüksetti yine. sabaha karşı dörttü sanırım.ibni sinanın acil servisinde ölmek üzere getirilen bir yaralının yanındaki kadının çığlıklarını duyduğumda içimde patlayan kahkahanın, artık dayanamadığım için dışarıda da patlaması. acıdan kıvranan insanların acısını daha fazla hissedenleri gördüğümde neden bünyem gülme refleksi gösteriyor ki?o gece bunu en derinden hissettiğim geceydi.
beni özel kılacak başka reflekslere ihtiyacım var.bu gülüşler hoşuma gitmiyor.yoksa içimde ölen biri mi var?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder